هو جميل بقلب ابيض لكن حزين

هو جميل بقلب ابيض لكن حزين

طول عمره عايش مع الجراح

كان كله حب ونبض قلب بيشع نور

نفسه فى حب يكون كبيريملى حياته

يدفى ساعاته يروى الحنين

يبنى معاه احلى حياه


يفضل معاه طول السنين

وفى يوم لقاه حس بهواه

بينادى قلبه باحلى لحن

وعيون جميله قالت تعالى

انت اللى ليا غالى عليا

نفسى فى قربك وابقى جنبك

لان قربك هو الحياه

انا من زمان فى خيالى صورتك

وحتى اسمك على لسانى


وحبقى ملكك بدمى وروحى

لا يمكن ابقى فى يوم لغيرك

مبقاش مصدق… حقيقى ده ولا خيال

الحزن راح والدمع جف….معقوله دى

ناداها يالا تعالى وإبقى أجمل حقيقه دخلت حياتى


دا انا من زمان بنادى طيفك

ولسانى جف من كتر الندا

وخفت تبقى حلم فى خيالى او حتى وهم

لكن لقيتك أهو قصادى وبين إيديا

وإزاى أعبر بس بكلام

قلبى يقولك بكل نبضه إنت حياتى وأحلى فرحه كان نفسى فيها

وعارف إنك مستنيانى


تعالى نبدأ سوا طريقنا

بنور عنيك حشوف طريقى واضح وسهل

وسانده ضهرى بقلب صافى مليان بحبى

وأحلى بسمه حشوفها منك تدينى طاقه أبنى المحال

والكلمه منك بتحيى قلبى بأجمل نغم

عاشو سوا فى أحلى حلم وأعذب غرام

ونسيو إن الدنيا دى مليانه شر

دخلو العوازل ما بين قلبوهم

زرعو الخلاف …حطو السدود

وقفو فى طريقهم خلو حياتهم بقت جحيم

حاول كتير ينجى حبه من الحريق

حاولت كتير تنقذ غرامها من الضياع

لكن قدرهم هو الفراق

وكمان جراح …وذكرى تئلم لما تمر

كان ذنبه إيه غير انه مرة حاول يحب

حاول يعيش زى البشر فى عيشه هاديه

وقلبه يعشق ويعيش سعاده ويا حبيب

بس إحنا قلنا قلبه نصيبه يفضل حزين

مع الجراح مكتوب عليه يقضى حياته

من جرح فات لجرح جاى

وعيونه فيها دموع بتجرى

وفيها لمعه لما تشوفها… تحسبها فرحه

لكن الحقيقه لمعه حزينه

تحكى الالم والاحتياج لايد حبيبه

تمسح دموعها…تمحى همومها

تفهم لغاها

تعرف ترجع ليها الامل

وتعيش معاها وتبقى عارفه ان معاها

كنز ثمين وقلب نادر مرة تلاقيه

وحزنه هو اجمل ما فيه